Άνδρας που εγκατέλειψε τη χώρα του λόγω ομοφοβικής βίας, δεν εξασφάλισε την ιδιότητα του πρόσφυγα και του αρνήθηκαν πολιτικό άσυλο στην Ολλανδία, με βάση την γνωμάτευση της IND (Immigratie- en Naturalisatiedienst, υπηρεσία μετανάστευσης), η οποία κατά λέξη δεν θεώρησε πως «ήταν αρκετά ομοφυλόφιλος».
Ο 28χρονος Sercan διέφυγε από την Τουρκία πριν δυο χρόνια επειδή η οικογένεια του απείλησε πως θα τον σκοτώσει όταν εκδηλώθηκε ως ομοφυλόφιλος και αρνήθηκε να παντρευτεί με γυναίκα.
Μετά από δυο συνεντεύξεις – με την μια να διαρκεί πέντε ώρες και η άλλη οχτώ – ο Sercan δε κατόρθωσε να πείσει τον αξιωματούχο της IND για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Όπως εξήγησε ο Lennart Wegewijs, εκπρόσωπος τύπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Ασφάλειας, «Ο αξιωματούχος της IND αποφασίζει αν η αίτηση ασύλου είναι δικαιολογημένη με βάση το συμπέρασμα αυτών των συνεντεύξεων». Σε τέτοιες περιπτώσεις, η ευθύνη της απόδειξης βαραίνει τον αιτούντα. Τα μειονεκτήματα αυτής της διαδικασίας είναι προφανή.
Αν και ο Sarcan έχει ασκήσει έφεση κατά της απόφασης, δεν του επιτρέπετε να περιμένει για την έφεση στην Ολλανδία, και πρέπει να περιμένει εκτός χώρας. Το κοινωνικό κέντρο στο Ντέβεντερ άρχισε την συλλογή υπογραφών για να εμποδίσουν την απέλαση του.
Η υπόθεση αυτή δεν είναι μοιναδική. Σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιοποιήθηκε από το 2011 από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ και την οργάνωση για τα δικαιώματα της LGBTQ κοινότητας COC Netherlands, περίπου 200 άτομα κάθε χρόνο κάνουν αίτηση ασύλου λόγω φόβου διώξεων για τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή τη ταυτότητα του φύλλου τους. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους έπρεπε να καταπιέζουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό για πολλά χρόνια και έτσι αντιμετωπίζουν δυσκολία στο να μιλήσουν για αυτή.
Σύμφωνα με την Sarah French Brennan, διδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, «Σε γενικές γραμμές είναι αποδεκτό πως η σεξουαλικότητα ενός Ολλανδού πολίτη μπορεί να είναι ρευστή. Τα LGBTQ άτομα που υποβάλλουν αιτήματα ασύλου συχνά πρέπει να συμμορφώνονται με αυστηρά στερεότυπα».