Καλέσματα για τις απεργιακές κινητοποιήσεις, 4 Φλεβάρη

Μπλόκο στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο

Η επίθεση στην κοινωνική ασφάλιση, δεν έλλειψε ποτέ από την ατζέντα των εγχώριων κυβερνήσεων. Για πάνω από 60 χρόνια, τα ασφαλιστικά ταμεία αποτελούσαν ένα από τα καλύτερα μέσα για τη κρατική ενίσχυση του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ λοιπόν, συνεχίζει επάξια το έργο της πλήρους κατάργησης της κοινωνικής ασφάλισης, από ‘κει που το άφησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Από την καταλήστευση των ταμείων για τη χρηματοδότηση των κεφαλαιοκρατών (μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος) τη δεκαετία του ’50 (νόμος 1611/1950), μέχρι το τζογάρισμα των αποθεματικών στο χρηματιστήριο από τις κυβερνήσεις Μητσοτάκη και Σημίτη τη δεκαετία του ’90 (νόμοι 2076/1992, 2676/1999), η λεηλασία και η σπέκουλα εις βάρος του κοινωνικού πλούτου των εργαζομένων, αποτελούσε βασική τακτική του κράτους για τη προστασία και την ανάπτυξη της εγχώριας αστικής τάξης.

Μετά λοιπόν από τον πιο πρόσφατο αντιασφαλιστικό νόμο Λοβέρδου (ν.3863/2010) και το κούρεμα των αποθεματικών των ταμείων το 2012, το «ασφαλιστικό» νομοσχέδιο Κατρούγκαλου, έρχεται να απαλλάξει μια για πάντα, τους εργοδότες και το κράτος από τον βραχνά της κοινωνικής ασφάλισης, ανοίγοντας τον δρόμο για την επέλαση των ιδιωτικών ασφαλιστικών και την επιβάρυνση των εργαζόμενων με το πλήρες κόστος της ασφάλισής τους.

Τι προβλέπει το κυβερνητικό νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό μεταξύ άλλων: μείωση της συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης σταδιακά μέχρι το 2018 στα 8,6 δις (από 21 δις το 2011), μείωση της κατώτερης σύνταξης του ΙΚΑ, σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ (Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων), μείωση των αναπηρικών συντάξεων (η βασική θα δίνεται μόνο σε όσους παρουσιάζουν 80% αναπηρία) και μείωση βασικής σύνταξης ΟΓΑ με παράλληλη αύξηση των εισφορών.

Ακόμα, ενώ οι εισφορές των εργαζομένων προς τα επικουρικά αυξάνονται κατά μισή μονάδα, οι εισφορές των εργοδοτών αυξάνονται μόνο κατά μία μονάδα, παρόλο που μέσα στη κρίση είχαν μειωθεί κατά 3,9 μονάδες. Οι αρχικές εξαγγελίες του Κατρούγκαλου, ότι θα επαναφέρει το ύψος των εργοδοτικών εισφορών στα προηγούμενα επίπεδα, πήγαν κι αυτές στον βρόντο.

Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους για το μέγεθος της επίθεσης. Παρόλα αυτά, δεν είναι ούτε ζήτημα αριθμών, ούτε ζήτημα ικανότητας για «σκληρή» διαπραγμάτευση στη τρέχουσα διαδικασία αξιολόγησης με τους «θεσμούς». Το παιχνίδι είναι χαμένο εξ αρχής, τόσο στη πράξη όσο και στη θεωρία, όσο η τάξη μας συνεχίζει να εμπιστεύεται το κράτος και τις διάφορες κυβερνήσεις. Οι εκάστοτε «διαπραγματευτές» δεν ενδιαφέρονται για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης της τάξης μας. Αυτό μπορεί να το εγγυηθεί μόνο ο διαρκής αγώνας για αλλαγή των παραγωγικών σχέσων και την καταστροφή των σχέσεων εξουσίας.

Τα σοσιαλδημοκρατικά κελεύσματα του ΣΥΡΙΖΑ και ο εγκλωβισμός στις καταστροφικές πολιτικές της ΕΕ και του ΔΝΤ, είναι προϊόν της πεποίθησης ότι μπορεί να υπάρξει ειρηνική συμπόρευση μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, μεταξύ εξουσιαστών κι εξουσιαζόμενων, ή ακόμα καλύτερα, ότι κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο (Βαρουφάκης). Η διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, η καταστροφή των μικρών αγροτών, η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων και η επίθεση στα κοινωνικά δικαιώματα, είναι απότοκα της αξίωσης για διαχείριση του κράτους και της αδιαπραγμάτευτης αποδοχής του καπιταλισμού ως φυσικού πλαισίου διαβίωσης της ανθρωπότητας.
Για την αριστερά, δεν υπάρχει εναλλακτική, γι’ αυτό και ανάμεσα στη ζωή και τον καπιταλισμό, επέλεξε τον δεύτερο. Χρέος λοιπόν όλων των εκμεταλλευόμενων απέναντι στη νέα παρούσα επίθεση, είναι να αξιοποιήσουν το ιστορικό εργαλείο το οποίο τους κληροδότησαν οι νίκες του διεθνούς εργατικού κινήματος: τον ταξικό και κοινωνικό επαναστατικό αγώνα.

Μπλόκο στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο
Κοινωνική και ταξική αντεπίθεση ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά.
Για τον ελευθεριακό κομμουνισμό.
Για την Αναρχία.

Αναρχική Ομοσπονδία
3 Φλεβάρη 2015

09:00 Ανεξάρτητη Ταξική Απεργιακή Προσυγκέντρωση Ηράκλειο (ΚΡΗΤΗ)

Καλούμε σε Ανεξάρτητη Ταξική Απεργιακή Προσυγκέντρωση στις 9:00 στο Αγ. Βενιζέλου στο Ηράκλειο Κρήτης, στηρίζοντας το κάλεσμα του συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματίων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στο Ηράκλειο.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΛΟΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

10:00 Απεργιακή πορεία: Μπλόκο στο ασφαλιστικό (ΚΕΡΚΥΡΑ)

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Σύντομα έρχεται προς ψήφιση ο νέος νόμος για το ασφαλιστικό, καθ’ υπαγόρεση των δανειστών της Τρόικας, ικανοποιώντας το πάγιο αίτημα του εγχώριου κεφαλαίου, στον οποίον η σοσιαλφασιστική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει θέσει φαρδιά την υπογραφή της.
Προηγήθηκαν πολλά χρόνια συστηματικής καταλήστευσης των ταμείων, κατά τα οποία το κράτος έβαλε βαθιά το χέρι στα αποθεματικά τους. Στις δεκαετίες αυτές, τα ταμεία εξαναγκάστηκαν να χορηγούν εσωτερικά άτοκα δάνεια στο κράτος, να παραχωρήσουν τη διαχείριση των αποθεματικών τους, να τα μετατρέψουν σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου, ενώ την ίδια στιγμή το κράτος κατασπαταλούσε και άρπαζε τα χρήματα των ασφαλιζόμενων τζογάροντας σε διάφορα χρηματιστηριακά επενδυτικά προϊόντα, με κάθε είδους σκάνδαλα, μίζες και προμήθειες υπέρ ιδιωτών, ενώ ταυτόχρονα αγνοούσε τις υποχρεώσεις του απέναντι στα ταμεία, χρηματοδοτώντας τα μόνο όσο χρειαζόταν ώστε απλώς να φυτοζωούν. Χαριστική βολή στα χρόνια προβλήματα του ασφαλιστικού αποτέλεσε το κούρεμα των ομολόγων του 2012 (PSI), καθώς η κυβέρνηση αποφάσισε να κουρέψει και τα αποθεματικά των ταμείων , προκαλώντας τους ζημιές πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.

Και σήμερα έρχονται με περίσσιο θράσος να μας ενημερώσουν ότι το ασφαλιστικό σύστημα δεν είναι βιώσιμο, σαν να πρόκειται για ατυχές γεγονός ή καιρικό φαινόμενο χωρίς αιτίες. Συνεχίζοντας την πολιτική των προκατόχων τους, που στην ουσία αποτελεί πόλεμο των ντόπιων και ξένων αφεντικών ενάντια στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, φέρνουν ένα νόμο που έρχεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στην κοινωνική ασφάλιση. Συγχωνεύει τα ταμεία σε ένα τεράστιο θνησιγενές υπερταμείο. Μετατρέπει τη σύνταξη σε προνοιακό βοήθημα για άπορους, αφού αυτή θα καταβάλλεται με βάση τα εισοδήματα. Μετατρέπει τους αγρότες σε ελεύθερους επαγγελματίες τριπλασιάζοντας τις εισφορές τους. Απαιτεί 40 χρόνια συνεχούς δουλειάς μέσα σε ένα περιβάλλον εξοντωτικής ανεργίας, μαύρης ή επισφαλούς εργασίας και ελαστικής ημιαπασχόλησης. Θεσπίζει εθνική σύνταξη 380 ευρώ, η οποία θα είναι η μόνη υποχρέωση του κράτους απέναντι στους ασφαλισμένους, και η οποία θα μειώνεται αν αυτό απαιτηθεί από την δημοσιονομική κατάσταση του ελληνικού κράτους, δηλαδή αν το απαιτήσουν οι δανειστές. Η υπόλοιπη σύνταξη θα εξαρτάται από την οικονομική κατάσταση των διαλυμένων ταμείων. Αυξάνει τις ασφαλιστικές εισφορές, δίνοντας ακόμη περισσότερα κίνητρα για ανασφάλιστη εργασία. Και τελικά περικόπτει τις συντάξεις για όλους.

Είναι πλέον φανερό και σε όσους ακόμη αρνούνται να το δουν, ότι έχουμε πόλεμο και πρέπει συλλογικά να βρούμε τους τρόπους για να βγούμε εμείς νικητές αυτή τη φορά. Τα αφεντικά είναι αδίστακτα. Περιέκοψαν μισθούς, καταπάτησαν δικαιώματα, έσπρωξαν νέους ανθρώπους στη μετανάστευση, αποφάσισαν την αρπαγή της πρώτης κατοικίας, προκάλεσαν τις μαζικές αυτοκτονίες των τελευταίων ετών. Θα ήταν παράλογο να πιστέψουμε ότι θα επιτρέψουν στους υπηκόους να κρατήσουν σώα τη σύνταξή τους. Στο σημείο αυτό φτάσαμε μετά από χρόνια γενικευμένης κοινωνικής απάθειας. Πολλοί αρνούνταν να δουν αυτά που έρχονταν. Άλλοι πίστευαν ότι αυτά που έρχονται θα αφορούν πάντα κάποιους άλλους και όχι τους ίδιους. Πολλοί άλλοι έτρεφαν αυταπάτες ότι κάποιος σωτήρας θα τους σώσει και ανέθεσαν τις ελπίδες τους σε κόμματα, ηγέτες και επαγγελματίες συνδικαλιστές. Αποτέλεσμα ήταν ο οδοστρωτήρας του τρίτου μνημονίου να περάσει χωρίς καμία αντίσταση.
Ήρθε καιρός αυτή η απάθεια να τελειώσει, μαζί με τις αυταπάτες. Ήρθε καιρός να καταλάβουμε πως ό,τι έχει κερδίσει η κοινωνική μας τάξη στην ιστορία, το έχει κερδίσει με θυσίες και αιματηρούς αγώνες. Ας καταλάβουμε ότι η επίθεση στη ζωή μας δεν θα σταματήσει, αν δεν την σταματήσουμε εμείς. Ας θυσιάσουμε την ησυχία μας, για να κερδίσουμε τη ζωή που μας αξίζει.

Μια ζωή που σκοπό δε θα’χει να παρακαλά αλλά να επανακτήσει τον κλεμμένο μας χώρο και χρόνο, επαναπροσδιορίζοντας την έννοια του συνδικαλισμού και δημιουργώντας ταξικά σωματεία βάσης, οργανώνοντας ακηδεμόνευτους κοινωνικούς αγώνες, δημιουργώντας δομές αυτοδιαχείρισης και αλληλεγγύης (αυτοοργανωμένα κοινωνικά ιατρεία, ταμεία αλληλοβοήθειας), απαλλοτριώνοντας τα μέσα παραγωγής και εκτρέποντας την παραγωγή για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, συστήνοντας μαχητικές πολιτικές οργανώσεις. Όλα τα παραπάνω είναι αναγκαίες προϋποθέσεις που θα δημιουργήσουν τις πραγματικές συνθήκες για μια νικηφόρα πορεία ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

– ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
– ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 4ης ΦΛΕΒΑΡΗ
Συγκέντρωση-πορεία στα Λύκεια στις 10.00

ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ-ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ

10:00 Ανεξάρτητη ταξική προσυγκέντρωση (ΒΟΛΟΣ)

Σε σημαντικό κόμβο στη συσπείρωση δυνάμεων για τη μάχη ενάντια στο ασφαλιστικό έκτρωμα που ετοιμάζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε συνεργασία με τη συμμορία της ΕΕ, αναδείχτηκε η συγκέντρωση που διοργάνωσε ο Ταξικός Συντονισμός Ανατροπής την Πέμπτη 28/01 στην πλατεία Ελευθερίας. Μέσα στην εκκωφαντική απουσία του γραφειοκρατικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού του ΕΚΒ και του νομαρχιακού τμήματος της ΑΔΕΔΥ, που περιμένουν απλά την απεργία της 4ης Φεβρουαρίου για να επιβεβαιώσουν το ρόλο τους, η προσπάθεια συγκρότησης ενός σταθερού πόλου που θα αποτελέσει το «αντίπαλο δέος» στον θεσμικό κρατικοδίαιτο συνδικαλισμό και θα προχωρήσει με μαχητικές διεκδικήσεις τόσο σε εργασιακό/εργατικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο αποτελεί μια σημαντική παρακαταθήκη για τη διάρκεια και την έκβαση του αγώνα. Ενός κινήματος που θα ενώσει τον αγώνα της υπαίθρου και της πόλης, τον αγώνα της φτωχής και μικρής αγροτιάς, με την άνεργη νεολαία, τους επαγγελματίες που τους εκμεταλλεύονται με το «μπλοκάκι» και την εργαζόμενη πλειοψηφία ενάντια στην εργοδοσία, την κυβέρνηση και την ΕΕ. Που δε θα μεταβάλει τα ποικίλα κοινωνικά κομμάτια που μάχονται εναντίον του ασφαλιστικού σε παράλληλα παρελαύνοντα πιόνια, σε έναν δρόμο με καθορισμένα όρια, αλλά θα δημιουργήσει ένα μέτωπο ανατροπής στη βάση των ταξικών συμφερόντων, προτάσσοντας την πεποίθηση πως τα εργασιακά δικαιώματα και οι κοινωνικές μας ανάγκες είναι αδιαπραγμάτευτες και ως τέτοιες θα τις υπερασπιστούμε! Να μη ζήσουμε σαν δούλοι!

Στη μάχη που έχουμε μπροστά μας αναμετράται και αντιπαρατίθεται η επιβίωση του κόσμου του μόχθου και εκείνη της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Η κατάργηση των τελευταίων ψηγμάτων κοινωνικής ασφάλισης θα σημάνει την ολοκλήρωση του νέου εκμεταλλευτικού πεδίου που εδώ και 7 χρόνια στήνουν τα μνημόνια και την ταυτόχρονη μόνιμη εξαθλίωση για το πλειοψηφικό κομμάτι της κοινωνίας. Από την άλλη η ήττα της κυβέρνησης στη μάχη του ασφαλιστικού συνδέεται με την κατάρρευση της αξιολόγησης στα πλαίσια του νέου μνημονίου, την κατάρρευση των «διαπραγματεύσεων» και κατ επέκταση της ίδια της κυβερνητικής πολιτικής. Ο αγωνιζόμενος λαός πρέπει να σηκώσει το γάντι αυτής της αναμέτρησης.

Σε αυτή τη μάχη δεν μπαίνουμε για την «τιμή των όπλων», ούτε για να διαπραγματευτούμε τους όρους της φτώχιας μας. Μπαίνουμε για να νικήσουμε. Για να πάνε οι αγώνες μέχρι τέλους πρέπει να υπάρξει μια ρήξη με το κυβερνητικό σχέδιο των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, καθώς και με τους επίδοξους νέους μνηστήρες της κυβερνητικής και μνημονιακής διαχείρισης. Στα πλαίσια αυτά ο Ταξικός Συντονισμός Ανατροπής παλεύει η απεργία της 4ης Φεβρουαρίου να μην είναι η αρχή του τέλους, αλλά η αρχή για το τέλος τους. Καλούμε όλο το λαό να απεργήσει, να διαδηλώσει και να οργανώσει την επόμενη ημέρα της μάχης μετά και την προγραμματισμένη απεργία. Σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε σε ανεξάρτητη προσυγκέντρωση στις 10:00 π.μ., στο Ταχυδρομείο, την ημέρα της απεργίας.

Όλοι/ες στην απεργία στις 4 Φλεβάρη, 10:00πμ. στο Ταχυδρομείο (Δημητριάδος και Αγ. Νικολάου) στην ανεξάρτητη ταξική προσυγκέντρωση.
Η νέα συνέλευση του συντονισμού θα γίνει την Κυριακή στις 12:00 πμ στο χώρο της Λέσχη εργαζομένων και νεολαίας (Μεταμορφώσεως 19).

Ταξικός Συντονισμός Ανατροπής
συνδικαλιστικών κινήσεων, οργανώσεων, συλλογικοτήτων, ανέργων

10:00 Aπεργιακή συγκέντρωση και πορεία (ΛΑΡΙΣΑ)

Πέμπτη 4/2 10:00 Πλατεία Ταχυδρομείου

10:00 Απεργιακή πορεία (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)

3 καλέσματα : 1 2 3
“3 το λάδι, 3 το ξύδι, 6 το λαδόξυδο; “

Τα μαθηματικά της «αριστεράς» που θα τα πληρώσουμε και πάλι εμείς.

Έπειτα από έναν χρόνο, δυό φορές «αριστερά» και τρεις εκλογικές διαδικασίες, είναι ξεκάθαρο πως η όποια ελπίδα έχει πλέον πτωχεύσει. Στα πλαίσια του τρίτου μνημονίου που υπέγραψε η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ., τα αντιασφαλιστικά μέτρα που πρόκειται να ψηφιστούν, επιβάλουν τέτοιες αλλαγές στο συνταξιοδοτικό και στις εισφορές των φορολογουμένων, που το μόνο σίγουρο είναι πως θα εξαθλιώσουν ακόμα περισσότερο τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα προς όφελος του κεφαλαίου.

Αρχικά, προτείνεται η ενοποίηση όλων των ταμείων σε έναν ενιαίο φορέα που θα «διασφαλίζει» την κύρια ασφάλιση και σε έναν ακόμα που θα «διασφαλίζει» την επικουρική. Η δημόσια κοινωνική ασφάλιση θα είναι πια παρελθόν, καθώς θα μετατραπεί σε ατομική υποχρέωση των εργαζομένων και η δημόσια παροχή υπηρεσιών υγείας θα είναι πλέον μια ιδιωτική και κατ’ επέκταση ακριβή «πολυτέλεια». Στην κορυφή όλων αυτών έρχεται να προστεθεί το κόψιμο των κύριων αλλά και των επικουρικών συντάξεων σε τρομακτικά ποσοστά! Το νέο εφάπαξ θα παρέχεται (όταν αυτό είναι δυνατό!) εμφανώς μειωμένο και η κυβέρνηση προωθεί την μείωση του ΕΚΑΣ με στόχο τη σταδιακή του εξαφάνιση ως το 2019. Ταυτόχρονα αυξάνονται οι εισφορές των εργαζομένων για ασφάλιση και υγεία με αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση των μισθών τους.

Είναι προφανές πως η κυβέρνηση στοχεύει να καλύψει το έλλειμα της στις πλάτες των ήδη εξαθλιωμένων κοινωνικών ομάδων, όπως οι συνταξιούχοι, αλλά παράλληλα με τις αλλαγές που προωθεί καταδικάζει κάθε μελλοντικό εργαζόμενο, καθώς το νέο ασφαλιστικό σύστημα δεν αποτελεί παρά μία ακόμα επίθεση του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου στα κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα. Με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο πλήττονται τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, αλλά ταυτόχρονα προχωράει ένα βήμα παραπέρα η εξατομίκευση της εργασίας με εμφανή σκοπό να κατακερματιστούν ακόμη περισσότερο τα συμφέροντα των εργαζομένων, έτσι ώστε να παραμείνουν αδρανείς μπροστά στις επιβολές κράτους και αφεντικών.

Οι ελευθερίες καταστρατηγούνται, τα δικαιώματα καταπατώνται και για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, κράτος και αφεντικά προωθούν τον κοινωνικό κανιβαλισμό σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας, εξασφαλίζοντας έτσι την παραμονή τους στην εξουσία. Ο ανταγωνισμός, το ατομικό συμφέρον αλλά και η ρουφιανιά επικροτούνται στο εργασιακό περιβάλλον ώστε να γίνουν ο κανόνας που θα διαλύει τις ταξικές αντιστάσεις πριν αυτές καλά-καλά εκδηλωθούν.

Σε μία εποχή έντονων πολιτικών και οικονομικών αναταραχών, που η διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης αποτελεί κύριο διακύβευμα όλων των κυβερνήσεων, (πόσο μάλλον αυτού του «αριστερο-δεξιού» εξαμβλώματος) υπάρχουν ακόμη δυνάμεις που αντιστέκονται στον κανόνα της εξαθλίωσης. Το σύνολο της κοινωνίας, ζώντας σε καθεστώς μόνιμης τρομοκρατίας, η οποία μεταφράζεται είτε ως οικονομική εξαθλίωση/ανεργία είτε ως εξωτερική απειλή λόγω της «εισβολής» μεταναστών/τριών αδυνατεί να αναγνωρίσει τα ενιαία συμφέροντα του και να εναντιωθεί στον πραγματικό εχθρό που ονομάζεται καπιταλισμός.

Εμείς, από την πλευρά μας, αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας ως αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της κοινωνίας και ενάντια στη λογική της ανάθεσης, ενάντια στους ξεπουλημένους εργατοπατέρες της Γ.Σ.Ε.Ε. και των ανοργάνωτων ψευτο-απεργιών που καλούν, θέτουμε τα δικά μας προτάγματα. Μέσα από σωματεία βάσης και εγχειρήματα με αντι-ιεραρχικά χαρακτηριστικά και οριζόντια δομή, προτάσσουμε και συμμετέχουμε σε αυτοοργανωμένους, ακηδεμόνευτους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.

Τασσόμαστε με τη χειραφέτηση της εργασίας στα πλαίσια της κοινωνικής απελευθέρωσης, καθώς κατανοούμε πως οι εργατικές διεκδικήσεις δεν είναι δυνατόν να είναι αποκομμένες από τις κοινωνικές ανάγκες.

Αντιλαμβανόμαστε ως καίριας σημασίας τη δημιουργία ενός σταθερού πόλου που θα αποτελέσει το «αντίπαλο δέος» στον θεσμικό κρατικοδίαιτο συνδικαλισμό και θα προχωρήσει σε μαχητικές διεκδικήσεις τόσο σε εργασιακό/εργατικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Απέναντι στις απεργίες – πυροτεχνήματα, αντιπαραβάλουμε τις γενικές απεργίες διαρκείας και προτάσσουμε την πεποίθηση πως τα εργασιακά δικαιώματα και οι κοινωνικές μας ανάγκες είναι αδιαπραγμάτευτες και ως τέτοιες θα τις υπερασπιστούμε! Να μην ζήσουμε σαν δούλοι!

ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ

Ή ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΑ ΚΑΤΕΡΓΑ Ή ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ!

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ | ΚΑΜΑΡΑ 10.00 π.μ.

Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό «Μαύρο & Κόκκινο»

-μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης | Ομοσπονδία συλλογικοτήτων-

10:00 Απεργιακή πορεία (ΠΑΤΡΑ)

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ

ΠΟΡΕΙΑ: 10.00 π.μ. από το Παράρτημα

συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση

10:30 Απεργιακή συγκέντρωση (ΓΙΑΝΝΕΝΑ)

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Δεν έχει υπάρχει ούτε μια γενιά, απο τα μεταπολιτευτικά χρόνια ως σήμερα, που να μην έχει περάσει τα πάνδεινα υπερασπιζόμενη τα αυτονόητα. Μα η δική μας η γενιά, που της έλαχε να βιώνει την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης, μοιάζει ολοκληρωτικά να θυσιάζεται στον μοναδικό κι ανώτερο βωμό που εξυπηρετούν οι κυβερνήσεις όλων των χρωμάτων: Στον βωμό των συμφερόντων της άρχουσας τάξης. Αλλεπάλληλες μεταρρυθμίσεις, νόμοι και στα καπάκια άλλοι νόμοι, καταστρατήγηση δικαιωμάτων, διάλυση της εκπαίδευσης και της υγείας, επισφαλειοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις ακολούθησαν το δόγμα του σοκ στην επίθεση προς τις κοινωνικές κατακτήσεις. Πολλοί πίστεψαν οτι ο ΣΥΡΙΖΑ θα φρενάρει την σαρωτική αναδιάρθρωση. Πολλοί πίστεψαν πως όταν έχεις στα χέρια σου την κρατικές δομές, καταφέρνεις να κάνεις πιο εύκολα κουμάντο. Για μια ακόμη φορά, διαψεύστηκαν.

Το Συριζαίικο κράτος, όχι μόνο δεν άλλαξε κάτι, αλλά κατάπιε μέσα σε λίγους μήνες και τις ελπίδες όσων το πίστεψαν. Και τώρα με την κατάθεση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, ξεκινά να σβήνει τους λογαριασμούς που έχει σε εκκρεμότητα με το κεφάλαιο. Είναι απαρχή μιας νέας φάσης της αναδιάρθρωσης, που θα σκληρύνει τα μέτρα και θα κάνει τον βίο αβίωτο στους ανθρώπους του μόχθου. Παράλληλα, το κεφάλαιο δεν θα μπορούσε να είχε καλύτερο σύμμαχο απο μια κυβέρνηση με αριστερό προσωπείο. Η αριστερή διαχείριση του ελληνικού καπιταλισμού είναι εδώ και μας δείχνει τα δόντια της.

Το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο δεν έχει καμιά κοινωνική προοπτική. Δεν προκύπτει μόνο το ζήτημα της μετακύλισης των βαρών στους ίδιους τους εργαζομένους. Ο κύριος του στόχος, είναι να απαξιώσει την ασφάλιση, τις συντάξεις, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη το ασφαλιστικό σύστημα γενικώς, ώστε να ανοίξει τον δρόμο σε κάτι καινούριο. Με όλα τα “καλά” που μας έχει κουβαλήσει η ΕΕ και τα τρώει αμάσητα τόσος κόσμος, έρχεται κι ένα “ανταποδοτικό” σύστημα ασφάλισης το οποίο βασίζεται σε τρεις πυλώνες: Την ελάχιστη δημόσια κατώτατη σύνταξη, την επαγγελματική και ιδιωτική ασφάλιση ανάλογα με το πόσα αντέχει καθένας. Οι ασφαλιστικές εταιρίες τρίβουν τα χέρια τους. Αλλά δεν είναι οι μόνες.

Η ουσιαστική μείωση των εργοδοτικών εισφορών κυρίως στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, σε συνδυασμό με την αύξηση του εργάσιμου βίου στα 67, χαλαρώνει ακόμη περισσότερο τα βάρη στην πλειοψηφία των αφεντικών σε αυτή την χώρα. Οι περισσότεροι πλέον δουλεύουμε σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, εκεί είναι το πεδίο εκμετάλλευσης της εργασίας μας, και το κράτος δείχνει ακόμα πιο πολύ τώρα με ποια μπάντα βρίσκεται. Οι εργαζόμενοι προσπαθούν να καταλάβουν που χάθηκε ο μισθός τους στα μέσα του μήνα, ενώ τα αφεντικά επιδοτούνται για ολα, απο τα ενσημα (μεσω ΟΑΕΔ) μεχρι τους μισθούς και τώρα πλέον για τις εργοδοτικές εισφορές. Για χάριν της ανάπτυξης και των επενδύσεων πρέπει κάποιοι να φτύσουν αίμα για να επιβιώσουν.

Ειδικά όμως και στον αγροτικό τομέα, το ασφαλιστικό εξαπολύει μια τρομερή επίθεση. Προκαταβολή φόρου 100%, αύξηση του ΦΠΑ στο παραγόμενο προϊόν, φορολόγηση απο το πρώτο ευρώ, κατάργηση του ΟΓΑ κ.α. Στην πραγματικότητα ολοκληρώνεται η αγροτική πολιτική του προηγούμενου διαστήματος της εξαφάνισης του ετσι κι αλλιώς ισχνού αριθμού αγροτών στην Ελλάδα. Προσπαθούν να μετατρέψουν την παραγωγή σε αγροτοβιομηχανική, με μεγάλες επενδύσεις και μεταποιητικές επιχειρήσεις, δίνοντας βάρος στις εξαγωγές και όχι στην κάλυψη των εγχώριων αναγκών. Ο μικροί αγρότες θα εξαφανιστούν, θα πουλήσουν όσο οσο τα μηχανήματά τους και θα αναγκαστούν ή να δουλέψουν στους μεγάλους με τους χειρότερους όρους ή να πάνε στις πόλεις στον τριτογενή τομέα. Οι μεσαίοι θα φιλήσουν κατουρημένες ποδιές για γίνουν μεγάλοι και θα δεθούν ακόμη περισσότερο στις επιδοτήσεις της ΕΕ, τις τράπεζες και τα δάνεια. Κι οι τσιφλικάδες, θα συνεχίσουν να επενδύουν με φοροελαφρύνσεις τα λεφτά τους, ξεζουμίζοντας μετανάστες και ντόπιους.

Το Ασφαλιστικό νομοσχέδιο όμως έχει πάνω απο όλα και μια ξεκάθαρη ταξική χροιά. Όσο το κράτος χαϊδεύει με τέτοιον τρόπο τα αφεντικά(αυτό άλλωστε είναι προορισμένο να κάνει), τόσο εκείνα αποθρασύνονται. Τόσο δε σέβονται την όποια εργατική νομοθεσία. Τόσο αυξάνει η τρομοκρατία τους. Γιατί ξέρουν πως έχουν το κράτος να νοιάζεται γι αυτούς. Οι περιπτώσεις εργοδοτικής αυθαιρεσίας κι εδώ στα Γιάννινα είναι χαρακτηριστικές: ΕΛΤΑ courier τελευταία, ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ, DHL, Pizza Panda και σε τόσους άλλους χώρους εργασίας που ποτέ δεν θα το μάθουμε.

Όποιος όμως ελπίζει στο κράτος πρόνοιας, στο κράτος-προστάτη των εργαζομένων, είναι χαμένος απο χέρι. Το μόνο που μπορεί κανείς να εμπιστευτεί, είναι ο αγώνας και η δύναμη της οργανωμένης εργατικής τάξης, μιας και αυτή έχει δημιουργήσει οτιδήποτε σε αυτό τον κόσμο. Κι όταν καταλάβει τα συμφέροντά της μπορεί να τον γκρεμίσει και να τον ξαναφτιάξει. Ένας σταθμός σε αυτό τον αγώνα είναι και η απόσυρση του νέου Ασφαλιστικού Νομοσχεδίου. Είναι η στιγμή, να δείξουμε την πραγματική μας δύναμη.

ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ!

ΑΠΕΡΓΙΑ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ

Συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο 10.30

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Ιωαννίνων

11:00 ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ (ΑΘΗΝΑ)

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Στο άμεσο μέλλον θα περάσει από ψήφιση στην Βουλή νομοσχέδιο που προβλέπει νέες μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό σύστημα. Στην πραγματικότητα, εάν το νομοσχέδιο αυτό τελικά εφαρμοστεί θα σημάνει την διάλυση του θεσμού της κοινωνικής ασφάλισης.
Το νομοσχέδιο αυτό προβλέπει μέσα σε άλλα :
Την άμεση περικοπή των επικουρικών συντάξεων από 8% μέχρι 30%.
Νέες ενοποιήσεις ταμείων και των υπηρεσιών τους.
Νέα κριτήρια για την χορήγηση του Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΚΑΣ), που θα αποκλείσουν από αυτό δεκάδες χιλιάδες πρώην δικαιούχους, και τη σταδιακή κατάργησή του έως το 2019.
Την μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης των συντάξεων.
Νέα κριτήρια για την χορήγηση της, ήδη ελάχιστης και ανεπαρκούς, κατώτερης εθνικής σύνταξης

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Αποτελεί διαχρονική άποψη του κράτους και των διαχειριστών του πως “το Κράτος έχει συνέχεια”, δηλαδή πως η οικονομική-πολιτική-κοινωνική στρατηγική του κράτους δεν αλλάζει μετά από κάθε εκλογές, αλλά συνεχίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση, είτε αριστερή είτε δεξιά. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι και ο Τσίπρας (ο πρωθυπουργός της Αριστεράς και της Ελπίδας) έχει παλαιότερα σε δηλώσεις του ασπαστεί την ίδια άποψη.
Βασικό μέρος της εν λόγω στρατηγικής του κράτους είναι η προσπάθεια να μετακληθεί όλο το βάρος της οικονομικής κρίσης στις πλάτες των κατώτερων τάξεων αυτής της κοινωνίας, ώστε να βγούνε λάδι για άλλη μια φορά τα αφεντικά. Όμως για την κρίση δεν φταίμε εμείς αλλά το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, τα σαθρά θεμέλια στα οποία χτίστηκε, τα αφεντικά που το διαχειρίζονται και η απληστία που τα χαρακτηρίζει.

Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Έτσι καλούμαστε τώρα μέσα σε κλίμα εθνικής ενότητας και ομοψυχίας να αποδεχτούμε μέτρα, μεταρυθμίσεις, λιτότητα και καταργήσεις εργασιακών κεκτημένων για “να βγει η χώρα από την κρίση”. Μέτρα που όλως τυχαίως θίγουν μόνο τους εργαζόμενους, τους μικρο-αγρότες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους ανέργους, τους συνταξιούχους και σίγουρα όχι τους εφοπλιστές, τους βιομήχανους ή τους καναλάρχες. ΜΜΕ και συγκυβέρνηση μας λένε να δεχθούμε το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο για “την εξυγίανση του δημοσίου”, την απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών για να μην καταρρεύσουν οι τράπεζες ,τις ελλείψεις σε νοσοκομεία γιατί το κράτος δεν έχει λεφτά να “σπαταλήσει” στην δημόσια και δωρεάν υγεία…
Όμως το μόνο που μπορούμε εμείς να διακρίνουμε είναι η περαιτέρω εξαθλίωση των ήδη ασθενών κατώτερων τάξεων και η συσσώρευση πλούτου στις τσέπες των ντόπιων και ξένων αφεντικών.

ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΤΑΞΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Το ότι είμαστε ακόμα μαθητές/τριες δεν σημαίνει ότι η διάλυση του ασφαλιστικού μας αφορά λιγότερο, καθώς εμείς είμαστε οι αυριανοί/ές εργαζόμενοι/ες, άνεργοι/ες, ημιαπασχολούμενοι/ες, συνταξιούχοι/ες και άρα άμεσα ενδιαφερόμενοι/ες .
Ήδη εκατοντάδες εργαζόμενοι έχουν βγει στους δρόμους, ενώ οι αγρότες έχουν σχηματίσει τα μπλόκα τους. Για άλλη μια φορά οι θεσμικοί εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων και περιορίζουν την αντίδραση τους σε 24ωρες απεργίες πυροτεχνήματα. Στην πραγματικότητα προσπαθούν να περιορίσουν τον ίδιο τον ταξικό αγώνα στην παραίτηση και τα παρακάλια.
Εμείς ως αναρχικοί/ές μαθητές/τριες δεν έχουμε αυταπάτες πως το κράτος και τα αφεντικά θα μας χαρίσουν το οτιδήποτε πάει ενάντια στα συμφέροντα τους ή ότι με απεργίες “πυροτεχνήματα” θα κερδίσουμε την ζωή που μας κλέβουν.
Προτάσσουμε την οργάνωση καθενός/μιάς μας σε καταλήψεις, αυτοδιαχειριζόμενα στέκια, σωματεία βάσης και συνελεύσεις για την οργάνωση του ταξικού αγώνα για την υπεράσπιση των ζωών μας. Η παρουσία μας στον δρόμο ενάντια σε νέες επιθέσεις εναντίον μας, όπως και αυτή, είναι αναγκαία.

Απέναντι στην άγρια επίθεση που εξαπολύουν κράτος και κεφάλαιο να οργανώσουμε την αντεπίθεση μας. Μια αντεπίθεση ενάντια σε κράτος, φασίστες και αφεντικά. Μια αντεπίθεση από εμάς για εμάς μακριά από κόμματα, ηγεσίες και ΜΜΕ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ,ΤΗΝ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

11:00 ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Συνέλευση Μαθητών/τριών από τον Αναρχικό/Αντιεξουσιαστικό χώρο

11:00 Γενική Απεργία 4 Φλεβάρη, Αναρχικές Συλλογικότητες -μέλη της Α.Π.Ο.- Κύκλος της Φωτιάς, Όμικρον72 (ΑΘΗΝΑ)

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ : ΜΟΥΣΕΙΟ 11 π.μ.

και ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ με το μπλοκ της Συνέλευσης Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

αναρχικές συλλογικότητες – μέλη της Α.Π.Ο.- Κύκλος της Φωτιάς, Όμικρον72

http://athens.indymedia.org/post/1554772/

11:00 Αθήνα | Αναρχικό Μαύρο Μπλοκ στις 4 Φλεβάρη Μουσείο (ΑΘΗΝΑ)

Την Πέμπτη 4 Φλεβάρη 2016 κατεβαίνουμε στο δρόμο στο πλαίσιο της απεργιακής συγκέντρωσης με τα δικά μας πολύμορφα και συγκρουσιακά χαρακτηριστικά.

Ενάντια στην απάθεια.

Καμιά συνθηκολόγηση με κράτος και Κεφάλαιο.

Για την αναρχία!

Συγκέντρωση στο Μουσείο στις 11.00

Αναρχικό Μαύρο Μπλοκ

11:00 Κάλεσμα στη Γενική Απεργία [ΣΜΕΔ] (ΑΘΗΝΑ)

Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών καλεί τα μέλη του και όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, στο πλαίσιο της 24ωρης γενικής απεργίας που προκηρύχθηκε για την Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου.

Προσυγκέντρωση για την απεργιακή πορεία στην Αθήνα: Πέμπτη, 4/2, 11 π.μ., Πύλη Πολυτεχνείου (οδός Πατησίων)

ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ

11:00 Απεργιακή συγκέντρωση στο Μουσείο (ΑΘΗΝΑ)

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Η νέα πολιτική διαχείριση, εκμεταλλευόμενη την κάμψη των αγώνων, συνεχίζει ακάθεκτη την επίθεση απέναντι στην κοινωνία, με σκοπό την λεηλασία και την υποταγή της σε κράτος και κεφάλαιο. Μία επίθεση που συντελείται και με τη συνέχιση της υλοποίησης των παλαιότερων μνημονίων αλλά και με την εφαρμογή του 3ου μνημονίου και άρα νέων αντικοινωνικών μέτρων. Τα μέτρα που ψηφίζονται και αυτή την περίοδο εξακολουθούν να ικανοποιούν τα συμφέροντα των αφεντικών, να προωθούν την όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, να βαθαίνουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση με σκοπό τη διαιώνιση του συστήματος εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι αποκομμένο από τη συνολική και σε παγκόσμιο επίπεδο κίνηση του καπιταλισμού. Σε μια συνθήκη όπου είναι εμφανής η παρακμή του καπιταλιστικού συστήματος σε πολιτικό επίπεδο αλλά και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει σε οικονομικό, γίνονται όλο και πιο ορατές οι καταστρεπτικές συνέπειες της επιβολής του στη φύση και τις ζωές μας. Η επιτελούμενη καπιταλιστική αναδιάρθρωση συνεπάγεται την επίταση της φτώχειας και της εξαθλίωσης, την εντατικοποίηση των όρων εργασίας, την όξυνση του ελέγχου και της καταστολής. Παράλληλα οξύνονται οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί, καθώς τα ισχυρά μπλοκ εξουσίας επιχειρούν να ξανά ορίσουν τους παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης με συνέπεια την καταστροφή ολόκληρων περιοχών και τον ξεριζωμό εκατομμυρίων ανθρώπων. Οι συμφωνίες του ελληνικού κράτους με τα υπερκρατικά κέντρα εξουσίας και τους μηχανισμούς τους (Ευρωπαϊκή Ένωση, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) που οδήγησαν στα αλλεπάλληλα μνημόνια από το 2010 κι έπειτα, επέβαλαν σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας ακραίες συνθήκες φτώχειας, ανέχειας και αποκλεισμού.

Την επίταση αυτών των συνεπειών έρχεται να πραγματώσει το 3ο μνημόνιο και τα διάφορα πολυνομοσχέδια που ψηφίζονται λιγότερο ή περισσότερο κατεπειγόντως. Η κυβέρνηση έχει ήδη περικόψει τις συντάξεις, αύξησε τον ΦΠΑ, ανανέωσε τον ΕΝΦΙΑ, αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, ξεπουλάει τον δημόσιο πλούτο και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Το απόφθεγμα πως το κράτος έχει συνέχεια, επιβεβαιώνεται σε κάθε πτυχή του κοινωνικού πεδίου, παρόλη τη ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ και τις πενιχρές υποσχέσεις για βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και τη προάσπιση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, οι «κόκκινες γραμμές» καταπατήθηκαν στο βωμό της εθνικής συστράτευσης για να «σωθεί η χώρα».

Η αρπαγή και η διαχείριση του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου από την πολιτική και οικονομική ελίτ παράγει τεράστιες ανισότητες οι οποίες οξύνονται μέσα από την διαρκή επίθεσή της στους κοινωνικά και ταξικά ασθενέστερους. Οι μισθοί, οι συντάξεις, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δεν αποτελούν δώρα της εξουσίας προς τους εκμεταλλευόμενους αλλά κατακτήσεις των αγώνων τους και ένα μικρό μόνο μέρος των όσων παράγουν. Η παγκόσμια κίνηση της κυριαρχίας με σκοπό την αναδιάρθρωση των δομών ελέγχου, καταπίεσης και εκμετάλλευσης επιτάσσει μεταξύ άλλων το σάρωμα των κοινωνικών και ταξικών κατακτήσεων δεκαετιών και την αποδοχή της ανέχειας ως ευθύνη των ίδιων των πληβείων και όχι ως αναπόφευκτη συνέπεια των επιβαλλόμενων πολιτικών από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ. Μέσα από τα νέα μέτρα επιδεινώνεται ραγδαία η ζωή των φτωχότερων οι οποίοι αντιμετωπίζονται ως «περιττοί αντι-παραγωγικοί πληθυσμοί» χωρίς δικαίωμα στην κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών τους.

Στα προσεχή πολυνομοσχέδια περιλαμβάνονται η διάλυση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και οι αλλαγές στο ασφαλιστικό, που στην ουσία σηματοδοτούν: τη μείωση των συντάξεων, τη σταδιακή κατάργηση των κρατικών εισφορών, την αύξηση των εισφορών των εργαζομένων και την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Οι σχεδιαζόμενες αλλαγές του ασφαλιστικού προχωράνε πολύ παραπέρα από την περικοπή συντάξεων και μετατρέπουν το χαρακτήρα της ασφάλισης από στοιχειωδώς αναδιανεμητικό σε πλήρως ανταποδοτικό:

Η σύνταξη «σπάει» στα δύο, τη βασική ή εθνική και την ανταποδοτική. Η βασική σύνταξη ουσιαστικά λειτουργεί ως προνοιακή κάλυψη (αφού θα κυμαίνεται γύρω στα 350 ευρώ), θα έχει εισοδηματικά κριτήρια, το ακριβές ύψος της θα καθορίζεται από τις δημοσιονομικές δυνατότητες του κράτους (ρήτρα μηδενικού ελλείμματος) και προβλέπει αυξημένα όρια ηλικίας αφού θα δίνεται στα 62 έτη ηλικίας για 40ετή εργασία και στα 67 έτη για 15ετή εργασία. Έτσι η σύνταξη μετατρέπεται ουσιαστικά σε ένα επίδομα επιβίωσης, κι αυτό όχι για όλους, του οποίου η παροχή είναι αμφίβολη. Συγχρόνως, με την ενοποίηση επιτελείται μια ακόμη κλοπή αποθεματικών μέσω της κάλυψης των ελλειμμάτων ορισμένων ταμείων από τα αποθεματικά των πλεονασματικών.

Εκτός από το ασφαλιστικό, ένα ακόμα θέμα που περιλαμβάνεται στα νομοσχέδια του τελευταίου διαστήματος είναι η ρύθμιση κόκκινων δανείων. Η σημασία αυτού του ζητήματος έγκειται στην θεσμική κατοχύρωση των κατασχέσεων σπιτιών πρώτης κατοικίας που αναπόφευκτα οδηγεί σε μαζικές εξώσεις με αποτέλεσμα την αύξηση των αστέγων και τη στοιχειώδη δυνατότητα της στέγασης να τίθεται υπό αίρεση για τα κατώτερα στρώματα. Από τη στιγμή που οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα έλεγχο πάνω σε ζωτικά για τους ίδιους θέματα, όπως των ασφαλιστικών τους ταμείων, των εισφορών κλπ, αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη διαχείρισή τους από το κράτος και τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που τα χρησιμοποιούν ως εργαλεία εξουσίας, κοινωνικού και ταξικού ελέγχου και εκβιασμού. Παραδείγματα της κρατικής διαχείρισης των ασφαλιστικών ταμείων προς όφελος των οικονομικά ισχυρών αποτελούν η διατήρηση των αποθεματικών σε τραπεζικούς λογαριασμούς με τραγικά χαμηλό επιτόκιο προκειμένου οι τράπεζες αυτές να χορηγούν θαλασσοδάνεια δισεκατομμυρίων και ο εξαναγκασμός των ασφαλιστικών ταμείων να αγοράσουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου τα οποία αθετήθηκαν με την εφαρμογή του PSI.

Οι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, τα κόκκινα δάνεια και οι κατασχέσεις, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, τα απελευθερωμένα ωράρια εργασίας, η περαιτέρω αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης με την ταυτόχρονη μείωση των συντάξεων και η απελευθέρωση, επί της ουσίας, των κατασχέσεων καταδεικνύουν με τον πιο οδυνηρό τρόπο, για τους από τα κάτω, την αντικοινωνική και δολοφονική φύση του καπιταλισμού. Γίνεται αντιληπτό από τον καθένα πως η συνέχιση του καπιταλισμού σημαίνει τη φυσική και ψυχική μας εξόντωση. Η μακροχρόνια ανεργία οδηγεί μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού στην απομόνωση, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση, μια συνθήκη η οποία λειτουργεί ενισχυτικά στους σχεδιασμούς της κυριαρχίας, καθώς δημιουργεί ευνοϊκότερους όρους για την επίθεση και την καθυπόταξη της κοινωνίας.

Παράλληλα με τη λεηλασία προχωρά και η θεσμική θωράκιση του καθεστώτος απέναντι στις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις. Θεσμοθετούνται προϋποθέσεις που καθιστούν ανέφικτη την προκήρυξη απεργίας με νόμιμους όρους, καταστέλλονται οι απεργιακοί αποκλεισμοί και επιχειρείται η ποινικοποίηση της μαχητικής συνδικαλιστικής δράσης, και κατά επέκταση των σωματείων βάσης τα οποία ορθώνουν αναχώματα και προτάσσουν τις ταξικές διεκδικήσεις απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία. Απέναντι στα ακόμα πιο σκληρά αντικοινωνικά μέτρα πρέπει να υψώσουμε αναχώματα στους σχεδιασμούς των κυρίαρχων, να υπερασπιστούμε κάθε κεκτημένο δικαίωμα και να αποτελέσει αιτία πολέμου κάθε νομοσχέδιο που βαθαίνει τη φτώχεια και μας οδηγεί στο περιθώριο. Γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη σύνδεσης των αιτηματικών αγώνων και όλο και πιο φανερό πως οι καταπιεσμένοι και οι εκμεταλλευόμενοι, τα πληβειακά στρώματα της κοινωνίας δεν έχουν να περιμένουν τίποτα εναποθέτοντας τις τύχες τους στους κάθε λογής «ειδικούς» ή αυτόκλητους σωτήρες και προσβλέποντας στη θεσμική διευθέτηση των διεκδικήσεών τους.

Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νεολαίοι, ντόπιοι και μετανάστες γνωρίζοντας καλύτερα τις πραγματικές τους ανάγκες οφείλουν να πάρουν τις ζωές στα χέρια τους, να οργανωθούν και να αγωνιστούν, αντιϊεραρχικά και αντιθεσμικά, σε κάθε κοινωνικό και εργασιακό χώρο. Η οργάνωση σε κοινωνικά, ταξικά και πολιτικά εγχειρήματα, η συμμετοχή σε συνελεύσεις γειτονιάς, σε σωματεία βάσης και αντιϊεραρχικές συλλογικότητες αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουν να τεθούν αναχώματα στους σχεδιασμούς των κυρίαρχων.

Με όπλα μας τη συλλογικοποίηση και τη ριζοσπαστικοποίηση των αντιστάσεων, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη δημιουργούμε τους όρους της αντεπίθεσής μας στο καθεστώς. Στις πολιτικές και οικονομικές ελίτ αντιτάσσουμε τα κοινωνικά και ταξικά συμβούλια και αδιαμεσολάβητα και αντιϊεραρχικά συνεχίζουμε να βαδίζουμε στο δρόμο του αγώνα. Γιατί είναι πλέον αντιληπτό από όλους μας πως ο καπιταλισμός και κάθε κρατικό σύστημα εξουσίας το μοναδικό που μπορεί να μας προσφέρει είναι η εξαθλίωση και ο θάνατος και μοναδική διέξοδος αποτελούν οι αυτοοργανωμένοι, αδιαμεσολάβητοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες για την κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, για τη συνολική ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ- ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ – ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ

απεργιακή συγκέντρωση στο Μουσείο 11πμ

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

15:00 Απεργιακή Συλλογική Κουζίνα στέγ★ (ΑΘΗΝΑ)

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 3μμ Απεργιακή Συλλογική Κουζίνα