Ακολουθεί αφίσα που κολλιέται στις γειτονιές του ελλαδικού χώρου και το συνοδευτικό κείμενο που μοιράζεται , από την Συνέλευση Ενάντια Στον Κοινοβουλευτισμό
Το κράτος και το κεφάλαιο προσπαθούν εδώ και αιώνες να μας πείσουν ότι ο κοινοβουλευτικός τρόπος διακυβέρνησης είναι ο καλύτερος δυνατός. Ότι είμαστε ανίκανοι να σκεφτούμε για τον εαυτό μας, να εμπιστευτούμε ο ένας τον άλλο και να αποφασίσουμε συλλογικά για ό,τι μας αφορά. Ότι χρειαζόμαστε τους ειδικούς της πολιτικής για να προστατεύουν, να κατευθύνουν και να ορίζουν τη ζωή μας. Το κοινοβουλευτικό σουπερμάρκετ διαθέτει κόμματα για όλα τα γούστα, αριστερά, κεντρώα, δεξιά. Μέσω της ψήφου, παρέχει την ψευδαίσθηση της δυνατότητας επιλογής και της συμμετοχής στα κοινά. Ό,τι και αν αγοράσει κανείς όμως κάθε 4 χρόνια, καταλήγει στο ίδιο προϊόν με διαφορετική ετικέτα: τη δική μας εκμετάλλευση και καταπίεση. Την εξουσία και την επιβολή των λίγων και ισχυρών πάνω στους πολλούς και αδύναμους.
Ως αναρχικές/οί αγωνιζόμαστε για την καταστροφή του κράτους και του κεφαλαίου. Προτείνουμε μια ζωή με άλλους όρους και ποιότητα. Στόχος μας είναι η ελεύθερη διαβίωση και η ολόπλευρη ανάπτυξη όλων των ανθρώπων. Μια κοινωνία στην οποία θα αποφασίζουμε ισότιμα και ελεύθερα για ό,τι μας αφορά, θα εργαζόμαστε για τη δική μας και τη συλλογική ευημερία, ανάλογα με τις δυνατότητες και τις ανάγκες μας. Το χτίσιμο αυτής της κοινωνίας δεν αφορά κανενός είδους πρωτοπορίες ή ειδικούς της πολιτικής. Αφορά τον καθένα και την καθεμία που δεν ανέχεται πλέον να είναι έρμαιο των συνθηκών, που έχει σταματήσει να τσιμπάει από τη τρομολαγνεία των ΜΜΕ και τη ρητορική των κομμάτων που καλλιεργούν το φόβο και την παθητικότητα μέσα στη τάξη μας. Αφορά όλες και όλους που θέλουν να αποφασίζουν οι ίδιοι για τη ζωή τους, στις γειτονιές, τους χώρους εργασίας, τις σχολές, σε κάθε χώρο που συναντιόμαστε και συνειδητοποιούμε τις κοινές μας ανάγκες κι επιθυμίες. Ενάντια σε λογικές διαμεσολάβησης, αντιπροσώπευσης και ανάθεσης.
Δεν τους χρειαζόμαστε για να ζήσουμε
Βρίσκουμε συλλογικά τις απαντήσεις, ανακτούμε την αξιοπρέπειά μας
Κοινωνική επανάσταση για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης
Ενάντια στον κοινοβουλευτισμό και την ανάθεση (κείμενο)
Το κείμενο σε PDF
Ο κοινοβουλευτισμός αποτελεί το δημοκρατικό άλλοθι του κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος με στόχο την προώθηση των συμφερόντων της παγκόσμιας πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Σε αυτό το ετοιμόρροπο σπίτι που ονομάζεται κοινοβούλιο συγκεντρώνονται οι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων και, ως καλοί επιστάτες, νομοθετούν και ψηφίζουν διατάξεις, που θα εξυπηρετήσουν το μεγάλο αφεντικό, το κράτος και το κεφάλαιο.
Τα πολιτικά κόμματα ως κορμός της λειτουργίας του κοινοβουλευτισμού, δηλαδή οι αντιπρόσωποι στους οποίους ο «λαός», η κοινωνία, έχει αναθέσει να διαμεσολαβούν για τις ζωές μας ευθύνονται για τη λεηλασία της γης, τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, την συρρίκνωση ή κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Ακόμη, ευθύνονται για την επιβολή νέων κοινωνικών και εργασιακών σχέσεων που χαρακτηρίζονται από την υποταγή και την υπακοή στις νόρμες της εξουσίας (πολιτικής, οικονομικής, μιντιακής κλπ) και του συστήματος, την αυθαιρεσία και τη διαφθορά σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας (υγεία, εκπαίδευση κλπ), για την καταστροφή και τον πόλεμο.
Ξέρουμε ότι η αντιπροσώπευση, μέσω της ανάθεσης και της διαμεσολάβησης, είναι ο περιορισμός της άσκησης της πολιτικής και της λήψης των αποφάσεων σε λίγους, στους από πάνω. Απαξιώνει και αγνοεί τόσο το άτομο όσο και την κοινωνία στο σύνολό της, στοχεύει στην βίαιη ή μη απόσπαση συναίνεσης των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων και συμβάλλει στην εμπέδωση του αστικού σοφίσματος του «κοινωνικού συμβολαίου».
Μέσω της ομογενοποίησης, το σύστημα και η πολιτική του τάξη επιχειρεί να επιβάλλει την κυριαρχία του με μια γλώσσα θρησκευτική, ρατσιστική/φυλετική, ταξική ή και «επαναστατική» (υπάρχει και η αριστερή προοδευτική εναλλακτική) που το μόνο που κάνει είναι να προσφέρει στους από κάτω μια ψευδαίσθηση «συλλογικού», για να αποσπάσει τη συναίνεση τους κι έτσι να διαιωνίσει τη διαίρεση της κοινωνίας σε καταπιεστές και καταπιεζόμενους.
Στη ιστορία αυτό επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά. Και σε κάθε στροφή του κόσμου εμείς βρισκόμαστε πάντα στη θέση των από κάτω, του εκμεταλλευόμενου, του λεηλατημένου, του απαξιωμένου.
Δε λέμε μόνο ότι πρέπει να γκρεμίσουμε αυτό το ετοιμόρροπο σπίτι που λέγεται κοινοβούλιο και να διώξουμε αυτούς που βρίσκονται μέσα. Λέμε ότι πρέπει να καταστρέψουμε τις κοινωνικές σχέσεις που ορίζουν κάποιους να βρίσκονται πάνω εις βάρος των από κάτω.
Απορρίπτοντας έτσι την λογική της ενσωμάτωσης, της διαμεσολάβησης και της ανάθεσης των ζωών μας στα χέρια κάποιας ελίτ, στεκόμαστε ενάντια στον κοινοβουλευτισμό.
Δεν παρακολουθούμε απαθείς από τον καναπέ μας το «τέλος της ιστορίας», δηλαδή το συλλογικό μας θάνατο.
Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία στην οποία θα αποφασίζουμε εμείς για τον εαυτό μας. Αυτοοργανωνόμαστε, χτίζουμε τις αντιστάσεις και τις εξεγέρσεις μας, όχι σε κάποιο μακρινό μέλλον, αλλά εδώ και τώρα, απαντώντας παράλληλα στο «πώς», «πότε», «με ποιον». Αυτοί δεν μας έχουν ανάγκη για να αποτύχουν, εμείς δεν τους χρειαζόμαστε για να ζήσουμε.
Ενάντια σε λογικές διαμεσολάβησης, αντιπροσώπευσης και ανάθεσης.
Συμμετοχή – Αυτενέργεια – Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση
Κοινωνική επανάσταση για μια κοινωνία Ελευθερίας, Ισότητας και Αλληλεγγύης
εκτυπώστε ή κατεβάστε σε PDF
